-
1 Servum pecus imitatōrum
Раболепное стадо подражателей.Гораций, Послания, I 19, 19-20:Ó imitátprés, servúm pecus, út mihi sáepeBílem, sáepe jocúm vestrí movére tumúltus!О подражатели, скот раболепный, как суетность вашаВ высшей степени странно, что Рикардо [ Рикардо, Давид (1772-1823) - английский экономист, крупнейший представитель классической буржуазной политической экономии. - авт. ] (который, конечно, строит свои рассуждения [ О взаимосвязи и взаимозависимости заработной платы и нормы прибавочной стоимости, а следовательно и нормы прибыли. - авт. ] не так, как сделано здесь, потому что процесс выравнивания стоимости в цену производства не был им понят) даже не касается этого случая и рассматривает лишь первый случай - повышение заработной платы и его влияние на цены производства товаров. А servum pecus imitatorum не додумалось даже до того, чтобы сделать это само собой разумеющееся, в сущности тавтологическое применение. (К. Маркс, Капитал.)Лондонская газета "Times" задала соответствующий тон, и servum pecus остальных враждебных Северу [ Речь идет об английской печати, настроенной против Севера во время гражданской войны в США между республиканским Севером и рабовладельческим Югом. - авт. ] органов, больших и малых, усердно ей вторит. (Он же, Американский вопрос в Англии.)Посмотрим, как этот идеальный вождь новой эпохи относится к своим собратьям и подвластным ему людям. Это выражено в форме монолога: "с полсотни было их только что здесь, и каждый из них после каждого моего слова кричал: "виват!" Но понял ли хоть один мысли мои? Постиг ли хоть один из них конец пути, начало которого он встречает с таким шумом? Ах! Servile imitatorum pecus". (Адам Мицкевич, Из лекций о славянских литературах.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Servum pecus imitatōrum
-
2 Imitatōrum servum pecus
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Imitatōrum servum pecus
-
3 Ó imitátorés, servúm pecus!
О подражатели, рабское стадо!Гораций, "Послания", I, 19, 17-20:Décipit éxemplár vitiís imitábile: quód siPállerém casú, biberént exsángue cumínum.Ó imitátorés, servúm pecus, út mihi sáepeBílem, sáepe jocúm vestrí movére tumúltus.Манит примером порок, легко подражаемый: стань яБледен случайно, они б уже тмин все бескровящий пили.О подражатели, скот раболепный, как суетность ваша(Перевод Н. Гинцбурга)□ В парафразе см. O miratōres!Если такой герой музыкального дела, как Моцарт - этот полнейший тип "музыканта" - никак не свободен от очень серьезных упреков в отношении к идеалу музыкальной драмы, то где же искать сохранения этого идеала в раболепных подражателях Моцарту? Imitatorum servum pecus! (А. Н. Серов, Нибелунгов перстень.)Белинский пишет, что он устал, что он чувствует себя не в силах работать срочно и что он оставляет "Отечественные записки" - решительно... Критика "Отечественных записок" составляла их соль, резкий характер ее действовал сильно на читателей, она-то и постраждет, ибо imitatorum pecus Белинского - все-таки pecus. (А. И. Герцен - A. А. Краевскому.)Посмотрим и послушаем, что скажут другие и позабавят ли нас неловким употреблением слов: "художественность", "субъективность", "идея" и т. п. O imitatores! (В. Г. Белинский, Стихотворения А. Майкова.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ó imitátorés, servúm pecus!
-
4 pecus
1. pecus, oris, n., das Vieh als Gattung gedacht (dagegen pecus, udis = ein einzelnes Stück Vieh), I) eig.: A) im allg.: p. maius et minus, Varro: p. bubulum, Varro: p. equinum, Varro: p. ovillum, caprinum, Colum.: p. caprarium, Solin.: p. lanigerum, Schafe, Ov.: p. setosum, Colum., od. (poet.) setigerum, Ov., Schweine, p. volatile, Federvieh, Geflügel, Colum.: p. aquatile, Fische, Colum.: Nerei p., Fische, Liv. Andr. fr. u. Pacuv. fr.: Proteus pecus (Seetiere) agit, Hor. – v. den Bienen, Colum.: v. den Hummeln, Verg. – B) insbes.: 1) das Kleinvieh, bes. Schafe, pecus capraeque, Plin.: balatus pecorum, Verg.: pecora et armenta, Curt.: pecus Tarentinum, molle, mit feiner Wolle, Colum., Ggstz. hirtum, mit grober Wolle, Laber fr. u. Colum. – pecus tondere, Suet. – 2) (poet.) = ein Stück Vieh, pecus magnae parentis, vom jungen Löwen, Ov. Ib. 455 M. – 3) das Junge im Mutterleibe, Firm. math. 6, 31. Tert. adv. Marc. 4, 21; de res. carn. 34 u.a. Eccl. – II) übtr., v. Menschen, als Schimpfwort, imitatorum servum pecus, Hor.: dominae pecora, Catull.————————2. pecus, udis, f. (pecu, pecus, oris), das Vieh als einzelnes Stück, das Tier, I) eig.: A) im allg.: Indica, v. Elefanten, Mart.: sus...; quā pecude, Cic. – gew. im Plur., pecudes, quae generis sui sequuntur greges, Cic.: pecudes natantes, Fische, Lucr.: u. so Neptuni pecudes, Fische, Plaut.: pecudes ferae, Varro: solertia pecudum, der Bienen, Verg.: verb. pecudes et bestiae, zahmes (od. nutzbares) u. wildes Vieh, Cic. – kollektiv (= 1. pecus), das Vieh, id genus pecudis, v. Pferden, Colum. 6, 27, 13. – B) insbes.: a) ein Stück Kleinvieh, bes. ein Schaf, armenta et pecudes, Lucr. – lien pecudis (des Schafes), Plin.: pecudes balantum, Lucr.: pecus Helles, der Widder, Ov. – b) im Plur. = Landtiere, genus aequoreum, pecudes pictaeque volucres, Verg. georg. 3, 243. – II) übtr., v. Menschen, bes. von Stumpfsinnigen, als Schimpfwort, Cic. Pis. 19: pecus aurea, Tac. ann. 13, 1: stupor hominis vel dicam pecudis (Schafes), Cic. Phil. 2, 30: Aristippus et Cyrenaici et ceterae pecudes philosophorum, Hieron. comm. in eccles. p. 441 Vall. – ⇒ Als masc., Enn. fr. scen. 296. Ven. Fort. vit. S. Mart. 3, 301 u. 311. – Plur. heterogen. pecuda, Acc. tr. 409. Sisenn. hist. 4. fr. 76 (bei Non. 159, 17). Cic. de rep. 4, 1. fr. 7 (aus Non. 159, 13): inertissimorum pecudum, Apul. met. 8, 15. -
5 pecus [1]
1. pecus, oris, n., das Vieh als Gattung gedacht (dagegen pecus, udis = ein einzelnes Stück Vieh), I) eig.: A) im allg.: p. maius et minus, Varro: p. bubulum, Varro: p. equinum, Varro: p. ovillum, caprinum, Colum.: p. caprarium, Solin.: p. lanigerum, Schafe, Ov.: p. setosum, Colum., od. (poet.) setigerum, Ov., Schweine, p. volatile, Federvieh, Geflügel, Colum.: p. aquatile, Fische, Colum.: Nerei p., Fische, Liv. Andr. fr. u. Pacuv. fr.: Proteus pecus (Seetiere) agit, Hor. – v. den Bienen, Colum.: v. den Hummeln, Verg. – B) insbes.: 1) das Kleinvieh, bes. Schafe, pecus capraeque, Plin.: balatus pecorum, Verg.: pecora et armenta, Curt.: pecus Tarentinum, molle, mit feiner Wolle, Colum., Ggstz. hirtum, mit grober Wolle, Laber fr. u. Colum. – pecus tondere, Suet. – 2) (poet.) = ein Stück Vieh, pecus magnae parentis, vom jungen Löwen, Ov. Ib. 455 M. – 3) das Junge im Mutterleibe, Firm. math. 6, 31. Tert. adv. Marc. 4, 21; de res. carn. 34 u.a. Eccl. – II) übtr., v. Menschen, als Schimpfwort, imitatorum servum pecus, Hor.: dominae pecora, Catull.
-
6 pecus
I oris n.1) собир. скот, домашние животные (p. equīnum Vr; p. ovillum Col); мелкий скот (p. et armenta QC); преим. овцы (p. capraeque PM)p. lanigerum O — овцыp. aquatĭle Col = — рыбыp. volatile Col — домашняя птица3) поэт. (отдельное) животноеp. Magnae Parentis O — зверь Великой Матери (Кибелы), т. е. лев4) утробный плод Eccl5) бран. скот, скотина, стадо (imitatorum servum p. H)II pecus, udis f. (редко Enn m.)p. Indĭca M — слон2) мелкое домашнее животное, преим. овца ( armenta et pecudes Lcr)p. Helles O — животное Геллы, т. е. златорунный баран3) pl. наземные животные ( pecudes et volucres V)4) бран. животное, скотина C, T etc. -
7 Раболепное стадо подражателей
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Раболепное стадо подражателей
-
8 servus
servus (altlat. servos), ī, m. u. serva, ae, f. (servo; eigentl. der Hüter, Wächter des Viehes), der Sklave, die Sklavin (Ggstz. liber, der Freie), a) m., Cic. u.a.: servi publici, Staatssklaven, Cic.: servi fratres, Apul. met. 10, 13: feci ex servo ut esses libertus mihi, Ter. – übtr., servi cupiditatum, Cic.: legum, Cic.: servus potestatis vestrae, Cic.: servi ventris vos estis, Iul. Val. 3, 16 ed. Paris. – b) f., Plaut., Liv. u.a.: facta e serva libera est, Plaut. – Dav. adi. servus, a, um, sklavisch, übtr., dienstbar, unterworfen, a) im allg.: aqua, von Sklaven getrunken, Ov.: manus, Ov.: civitas, Liv.: capita, Liv.: imitatorum servum pecus, Hor.: omnia non serva (alles Nichtdienstbare) hostilia ducere, Sall. fr. – b) als jurist. t. t., v. Häusern u. liegenden Gründen, mit einer Servitut beschwert, praedia serva, Cic.: aedes, fundus, ICt.
-
9 servus
servus (altlat. servos), ī, m. u. serva, ae, f. (servo; eigentl. der Hüter, Wächter des Viehes), der Sklave, die Sklavin (Ggstz. liber, der Freie), a) m., Cic. u.a.: servi publici, Staatssklaven, Cic.: servi fratres, Apul. met. 10, 13: feci ex servo ut esses libertus mihi, Ter. – übtr., servi cupiditatum, Cic.: legum, Cic.: servus potestatis vestrae, Cic.: servi ventris vos estis, Iul. Val. 3, 16 ed. Paris. – b) f., Plaut., Liv. u.a.: facta e serva libera est, Plaut. – Dav. adi. servus, a, um, sklavisch, übtr., dienstbar, unterworfen, a) im allg.: aqua, von Sklaven getrunken, Ov.: manus, Ov.: civitas, Liv.: capita, Liv.: imitatorum servum pecus, Hor.: omnia non serva (alles Nichtdienstbare) hostilia ducere, Sall. fr. – b) als jurist. t. t., v. Häusern u. liegenden Gründen, mit einer Servitut beschwert, praedia serva, Cic.: aedes, fundus, ICt.
См. также в других словарях:
Nachahmen — 1. Wer nachahmt, macht sich zum Sklaven. »Nachahmungsucht ist Sklavensinn.« (Hillmer, 435.) Lat.: Imitatorum servum pecus. 2. Wer nicht nachahmt, wird nicht nachgeahmt … Deutsches Sprichwörter-Lexikon